HANDBOEK
NOTUS Muzieknotatie.

Het NOTUS HANDBOEK is de NOTUS-bijbel en beschrijft in detail alle vernieuwingen en correcties t.o.v. de conventionele muzieknotatie. Het einddoel van alle wijzigingen staat steeds in dienst van het samenstellen van een veel eenvoudiger en sneller te leren muzieknotatie. Telkens is er antwoord op het ‘waarom’ van de vernieuwing /correctie waarbij op een logische wijze de zwakheden van de conventionele muzieknotatie op vlak van éénvormigheid, duidelijkheid en de negatieve invloed op muziekpedagogie en -didactiek worden verduidelijkt.

Het tweede onderwerp van elk notatie item is natuurlijk hoe en welke correctie/vernieuwing NOTUS heeft aangebracht en hoe de zwakheden uit de conventionele notatie daardoor worden opgelost. Al deze vragen en antwoorden worden vergezeld van duidelijke vergelijkende schema’s en kleine praktische muzieknotatie voorbeelden en hun nieuwe NOTUS oplossingen.
Verspreid over de hoofdstukken zijn acht transcripties van eenvoudige tot complexere (zelfs hedendaagse) partituren voor piano, solo cello, saxofoonkwartet en gitaar. Bij deze voorbeelden zijn steeds de conventionele partituur én de NOTUS partituur op naast elkaar liggende pagina’s opgenomen zodat een vergelijkende studie gemakkelijk is.

We merken voor alle duidelijkheid nog op dat het NOTUS HANDBOEK geen cursus is om een of ander instrument te leren of een cursus muziektheorie. Alhoewel dat laatste in vijf Appendices aan bod komt dienen deze Appendices enkel om aan te tonen dat NOTUS 100% is ingebed in de bestaande algemene muziektheorie. Het is enkel de wijze waarop en de praktische voorbeelden die wijzigen wanneer muziektheorie wordt verduidelijkt aan de hand van NOTUS.

De inhoud is onderverdeeld in vier delen en zeven bijlagen. Het eerste deel beschrijft de historisch-filosofische context van de noodzaak van een vernieuwing en de plaats en belangrijkheid van hedendaagse visuele communicatie in muzieknotatie. Na dit belangrijk inleidend deel worden alle wijzigingen die NOTUS aanbrengt in de conventionele notatie in detail beschreven in drie grote delen.

DEEL A
Deel A beschrijft de nieuwe manier om de NOTUS notenbalk samen te stellen met gebruik van het anker-octaaf en de octaafsegmenten. Verder in dit deel de beschrijving van enkele wijzigingen in noot- en rusttekens, de NOTUS overbinding en de nieuwe eenvoudige manier voor de notatie van halve tonen en toonsoorten. De nieuwe NOTUS voortekening sluit dit deel af.

DEEL B
Deel B beschrijft eerst alle vernieuwde herhalingstekens die NOTUS heeft onderverdeeld in twee groepen, nl. de onmiddellijke en uitgestelde herhalingen. Dan volgen de notatie van antimetrische figuren, een nieuwe familie fermates, een nieuwe manier om tremolo’s en vibrato te noteren en enkele kleinere wijzigingen in dynamiek en articulatietekens.

DEEL C
Deel C beschrijft de eenduidige notatie van boventonen voor alle instrumenten die boventonen kunnen produceren, enkele nieuwe tekens voor glissando en nieuwe tekens voor dempen, moffelen en stoppen van instrumenten. Deel C bevat eveneens een hoofdstuk over het gebruik van de nieuwe NOTUS-intervallenlegende om te transponeren. Daarna wordt deel C afgesloten met de notatie van kwart- en driekwarttonen.

ZEVEN APPENDICES
Dan volgen 7 Appendices, waarvan vijf met muziektheorie verduidelijkt in NOTUS Muzieknotatie, een Appendix over de detaillering van de typografie in NOTUS en een Appendix met instructies en blanco notenbalken voor handgeschreven NOTUS notatie.

Op het einde van het boek is een lijst met alle nieuwe tekens, de bibliografie en de index.

ENGELSTALIG HANDBOEK: BEKIJK HIER EEN SELECTIE VAN ENGELSTALIGE PAGINA’S (inclusief inhoud en index)